Pozostając w klimatach regencji warto by było wspomnieć o spodniach czy pantalonach, czyli o kolejnym niezbędnym elemencie męskiej szafy z początku XIX wieku. Należy jednak rozróżnić czym co jest.

Tak jak obiecałam, dzisiaj pojawi się druga część dotycząca ogólnego przedstawienia sukienek z lat czterdziestych XX wieku. Chyba nie ma nic więcej do dopowiedzenia. 


1. Sukienka marynistyczna\patriotyczna

Sukienki niezwykle popularne w Stanach Zjednoczonych wśród dziewcząt i młodych kobiet, które chciały podkreślić swoją miłość do ojczyzny. Kolory dominujące to przede wszystkim granat, błękitny, czerwony oraz biały. Te dwa ostatnie chętnie były wykorzystywane przy wszelkich wzorach takich jak paski. 

2. Sukienka inspirowana ubiorem chłopskim

Natomiast ten rodzaj sukienki był bardzo popularny w Europie czy Ameryce Łacińskiej, gdzie inspiracja pochodziła ze strojów ludowych. Motywy czerpano przede wszystkim z folkowych haftów oraz wzorów. W Stanach sukienki kreowano na tzw. dirndl, czyli południowoniemiecki strój ludowy, w którym to dół  sukienki często był bardzo ozdobny. 

3. Sukienka-fartuszek

z magazynu Simplicity

Noszona głównie przed młode kobiety oraz nastolatki sukienka charakteryzująca się podobieństwem do kuchennego fartucha. Zwykle posiadała dwie duże kieszenie na przodzie dzięki czemu była bardzo praktyczna. Nie ograniczano się co do kolorów czy wzorów.

4. Sukienka z baskinką

Niezwykle elegancka i kobieca sukienka noszona głównie na bardziej formalne spotkania. Dzięki dodatkowemu materiałowi w okolicach bioder wysmuklałą sylwetkę, a to jest coś co chyba każda kobieta lubi.
Zwykle takie sukienki były dłuższe od tych ubieranych na co dzień. 

To by było na tyle jeśli chodzi o sukienki typowe dla lat czterdziestych. Myślę, że takie krótkie przedstawienie przyda się każdemu, kto chociaż trochę interesuje się modą. Nie tylko tą historyczną, bo na dzisiejszych wybiegach widać to, że projektanci inspirują się dawnymi krojami i motywami. Także dobrze wiedzieć co, skąd i jak.
Która z wszystkich sukienek spodobała wam się najbardziej?
Wybór jest tak duży, że sama nie mogę się zdecydować. :P

Trzymajcie się i do następnego razu! 

Co prawda, moda męska nie była wtedy tak różnorodna jak dzisiaj czy choćby 60 lat temu, jednak nie o to też chodziło. Liczyła się przede wszystkim elegancja i kurtuazja, nawet ta skrajna, którą nazywamy dandyzmem.
Kanony ówczesnej mody wykreował Beau Brummell, który uważał, że ubrania nie powinny przyciągać wzroku innych ludzi. Należało zadbać o to, aby odznaczały się dobrym krojem i szyciem. O tym największym dandysie jaki chodził po naszej planecie na pewno będzie osobny post, gdyż jego postać jest niezmiernie ciekawa.

Dandyzm również będzie nieco później, ponieważ dziś wolałabym skupić się na jednym z podstawowych elementów szafy dziewiętnastowiecznego mężczyzny, czyli na fraku oraz płaszczu.

z Costume Parisien Kimże byłby mężczyzna bez swego fraka?

W dziewiętnastowiecznej Anglii słowo "coat" nie odnosiło się do płaszcza, tylko właśnie do fraka, określanego również wyrazem "tailcoat". Wierzchnie odzienie nazywano "overcoat" lub "greatcoat". Na powyższej ilustracji jest dobrze pokazane czym "greatcoat" różni się od "tailcoat".

z Costume Parisien

Frak był idealnie dopasowany do ciała, a jego wysoki kołnierz sięgał aż do końca szyi. Długie poły najczęściej układały się w literę M, co było bardzo szykowne w tamtych czasach. Pod spodem zawsze noszono kamizelkę. (waistcoat)
Przód mógł być jedno- lub dwurzędowy z guzikami miedzianymi albo obszytymi materiałem, z którego wykonanie było odzienie. W zależności od klimatu fraki były wykonywane z różnych materiałów. Na terytorium Wielkiej Brytanii używano najczęściej wełny oraz sukna, natomiast krawcy na południu Francji preferowali o wiele bardziej lżejszy i przewiewny len. 
Nie było dużego wyboru w kolorach tkanin. Na rynku zdecydowanie dominowały stonowane beże, granaty oraz czerń.

z Costume Parisien

Inaczej sprawa miała się z płaszczem, który zdecydowanie maskował sylwetkę dżentelmena, jednak przy temperaturach, które mogą występować na terenie Anglii czy Szkocji mało kto by się tym przejmował. 
Cytując mojego znajomego Anglika: I don't care when it's cold as hell! 
Płaszcze posiadały dodatkowe ogrzewające warstwy, których liczba świadczyła o statusie majątkowym danego mężczyzny. 
Najczęściej wykonany był z grubej i ciężkiej wełny, która doskonale radziła sobie z wszelkimi mrozami oraz deszczem. 






Ah, gdyby mężczyźni byli jak pan Darcy... Przynajmniej pod względem ubioru.
Daleko szukać w sumie nie trzeba, ponieważ dzisiejsze fraki i surduty nie odbiegają jakoś diametralnie o tych przedstawionych powyżej. Prędzej będzie ciężko znaleźć kogoś, kto się w taki frak ubierze, ale to już inna para kaloszy. ;)

Trzymajcie się i do następnego razu! 

Lata czterdzieste z wiadomych względów nie obfitowały w dostojne balowe suknie czy te o kilku warstwach tiulu. Stawiano przede wszystkim na prostotę i wygodę, nie można jednak zapominać, że również podczas wojny tworzono sukienki wieczorowe, ale o tych będzie później. 

Racjonowanie dostępu do materiałów odbiło piętno na długości odzieży. Wcześniej było niewyobrażalne, aby kobieta mogła pokazać łydki w całości, a tu na przełomie lat 30. i 40. zaczęły powstawać sukienki właśnie odsłaniające tę część nóg. 

Nie myślano jednak wtedy o tym aż tak bardzo. Liczyła się wygoda, dlatego popularność zdobyły sukienki o kroju koszul czy szyte na podstawie wojskowych mundurów. 

Cechy ogólne, charakterystyczne dla sukienek z lat 40.:

• krój o kształcie litery A
• długość do kolan, odsłaniająca łydki
• krótkie rękawy, zwykle do połowy ramienia
• dekolt mocno zabudowany, o różnym kroju
• obowiązkowym wręcz dodatkiem był pasek
• popularnymi materiałami dla dziennych sukienek była lekka wełna, bawełna i rayon
• przeważały kolory stonowane jak granat, niebieski, jasny róż czy klasyczna czerń
• popularnymi wzorami były paski, drobne kwiatki czy groszki

z magazynu Simplicity

Jeden z najpopularniejszych krojów sukienek podczas wojny, który przetrwał w modzie aż do lat 80.! Wkładana przez głowę i zapinana z przodu na guziki, które mogły sięgać do pasa lub do samego dołu. Te najczęściej były obszywane materiałem lub pozostawiano je białe. Góra sukienki często była ozdabiana kieszonkami na wysokości biustu lub delikatnymi plisami. 

2. Sukienka kopertowa

z magazynu McCall

Najczęściej wiązana z boku, jednak zdarzały się wiązania też z tyłu.  Posiadała wysoki dekolt, najczęściej w kształcie litery V. Wybierana zwłaszcza w kreacjach wieczorowych.
W Stanach Zjednoczonych często jej odmiana codzienna była nazywana "brunch coat" z takiego względu, że była projektowana z myślą, aby nosić ją w domu, bez wychodzenia na zewnątrz.

3. Sukienka z marszczeniami

z magazynu McCall

Co tu dużo pisać? Sukienki te są idealne, ponieważ dzięki swym marszczeniom dobrze kryją niedoskonałości figury, ale również modelują sylwetkę. W zależności od tego gdzie była pomarszczona mogła chociażby optycznie powiększyć biust albo zmniejszyć talię. Często były wybierane na wizytowe kreacje.

4. Sukienka do tańca, swinga

Sears, Roebuck and Company

Na początku lat 40. dół nie był tak rozkloszowany, jednak po zakończeniu wojny a wraz z tym racjonowania materiałów, sukienki stawały się coraz bardziej kloszowe. W tańcu, a zwłaszcza w swingu, potrzebna jest swoboda ruchów, którą zapewniały bufiaste rękawki. Szeroki panel pośrodku akcentował biust.

Sukienek podczas wojny powstawało dużo, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, pomimo racjonowania materiałów do szycia. Oczywiście wyżej wymienione przykłady to nie wszystko, gdyż jest ich znacznie więcej, ale zamieszczanie ich wszystkich w jednym poście nie jest dobrym pomysłem.
Na pewno powstanie część druga, więc o to się nie martwcie! 

Trzymajcie się i do zobaczenia!

Moda, właściwie rzecz ujmując, to pojęcie względne. Nie istnieją jej żadne jednakowe kanony dla całej ludzkiej cywilizacji. Choćby świat byłby zintegrowany do granic możliwości, to moda zawsze będzie rządzić się swoimi prawami. Tak było, jest i będzie. Kultury z różnych zakątków świata, od swych początków, wykształciły swoiste trendy w stylu ubierania się, które ewoluowały na przestrzeni wieków. Inaczej mówiąc, kobiety musiały przejść przez wszystkie gorsety i stelaże, aby dzisiaj móc chodzić w wygodnych spódniczkach, a mężczyźni przez kontusze aż do dresów.

I to właśnie tym chciałabym się zająć na blogu. Chciałabym pokazać, że historia to nie tylko smutne wkuwanie dat, ale również i moda, która towarzyszy nam od zawsze i jest dosłownie wszędzie. Nawet w wojsku!
Pod lupę wezmę stroje damskie i męskie od średniowiecza do pierwszej połowy XX wieku. Będę opisywała zarówno wystawne suknie balowe jak i zwykłe sukienki chłopskie, galowe mundury budzące respekt oraz mniej chwalebne fraki.
Oczywiście to nie jest wszystko. Sfera obyczajów również nie powinna być pomijana, ponieważ i ona przechodziła transformacje, a niektóre z nich były ściśle powiązane właśnie z ubiorem.

Liczę, że wciągniecie się tak samo jak ja w pasjonujący świat mody historycznej. Uważam, że jak najbardziej warto.

Trzymajcie się kochani!